شعري از جناب آقاي احمد منصوري که در زمان شهادت شهيد فاطمي سروده
قطره ها پاک همچـــــو در زلال مــحو دريــاي حـق به شوق وصـال
روح پاک تنه عاشق از سر شوق کرد پــرواز عـــاشقـانـه در يکســال
با دو بال نجــات عـــشق و فلاح دور از هـــاي هوي و قيــل و مقال
شاهــدان شريک بــــزم خـداي در صفـــوف فشرده گــــــرم قتـال
بـــارک الله زقــــدرت ايمــــان بـــارک الله از ايــن تغييــــــر حال
شيــــر مردان پـــارسا در حـرب که نيــــاورده تــرس را به خيــــــال
حمــــله کـــرده رو بــــه بعثـــي بد رانيــــــده خصم با چــــــنگال
خـــون آن فــاتحـان بستــان بـود که زد و ده است رنگ و رنک ملال
چـــون خمينـي امـــام امـت شـد سلطــــــه زور وزر شــــــد به زوال
همــچو يــاران پــــاک رزمنــده طالبـــــــــان حق از جنوب و شمال
خــاک بســتان به بـادوله پيـوست دل مــــا شد زکينـــــــــه مالامــال
فاطمــي شـــــد بـــراه يـــارانـش بر مــــــن زار شــــد دگرگون حال
بــاغ شالــي عــزاي او پــر پـاست بابــــــش از غـــــم بود بگردان شال
دوستـــان در کـــلاس غمگيننـــد جـــــــاي او پر نــــــموده بــا تمثال
عـــده اي رو بـــه جبـهــه آوردنـد تا فـرو نشاننـــــــد فتنـــــه ي دجال
دشمنــان خــــدا اگــــر خواهنـــد بنماينــــــــد خوانــــــــــمان پا مال
بـــانگ يــاران به آسمـــــان برود که بـــود ايـــــــن عمل خيـال محال
شعر من جوشش از دل خون است نـــــه قصيـــــده است با هزار اشکال
19/11/61